Drodzy Parafianie                        Niedźwiada,   Adwent 2018

Przeżywamy  czas adwentu, czas przygotowania do Bożego Narodzenia, ale przede wszystkim czas przygotowania na spotkanie z Bogiem, które wcześniej czy później musi nastąpić. Czy będzie to za kilka dni, miesięcy czy za wiele lat tego nie wie nikt. Pewne jest, że czas Adwentu ma przede wszystkim nam przypomnieć, że wszystko w tym życiu, czyli to kim jesteśmy, co posiadamy jest łaską od Boga, darmo daną i niezasłużoną przez nas. Uważajcie i czuwajcie” – te słowa tak często powtarzane w adwencie, powinny się stać dla każdego z nas programem duchowym na najbliższe tygodnie. Bez uwagi serca i wewnętrznego czuwania życie duchowe będzie płytkie i chaotyczne. Przeżyliśmy czas dorocznych rekolekcji, przed odpustem. Wielu z tej łaski skorzystało i to jest radosne. W adwencie Jezus mówi do nas wszystkich i zaprasza do jeszcze bliższego życia z Sobą. „Uważajcie na siebie, bądźcie wolni od trosk doczesnych, czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego co ma nastąpić i stanąć przed Synem Człowieczym…” Nie wolno nam bowiem zapominać o czekającym nas po naszej śmierci Sądzie – o tym, że przyjdzie nam zdać rachunek z całego naszego życia i że będziemy musieli przedstawić Sprawiedliwemu Sędziemu dzieła naszej miłości do Boga i do człowieka. Jezus przyjdzie do swoich uczniów, a Ci bać się tego dnia nie muszą.   

Adwent to oczekiwanie w ciemnościach symbolizujących człowieka pogrążonego w grzechu. Zawsze ten mrok swoim blaskiem rozjaśnia Najświętsza Maryja Panna, szczególnie czczona w adwencie. Każda ciemność rodzi tęsknotę za światłem. W tym szczególnym czasie, dzieje się coś absolutnie nadzwyczajnego. Ciemność poranka, często dotkliwy mróz i śnieg, a na ulicach wsi i miast zaczynają pojawiać się ludzie i idą do świątyni. Często małe dzieci z lampionami, które własnoręcznie wykonały, śpieszą się by zdążyć na Mszę św. sprawowaną przed świtem. To niezwykły klimat, który pamiętamy z dzieciństwa. W tym roku chcemy choć dwa dni w tygodniu piątek i sobotę roraty przeżywać rano o godz.. 6:30, a pozostałe tak jak było wcześniej o godz. 17:00, poprzedzone śpiewem Godzinek.  Praktyka porannych rorat w Polsce była znana od dawna. Nazwa pochodzi od łacińskich słów „Rorate caeli” – Niebiosa rosę spuśćcie… – na pamiątkę czasów, kiedy ziemia trwała w ciemności, dopóki nie przyszedł Chrystus określany w Piśmie Świętym, jako Wschodzące Słońce.  W roratach uczestniczyli królowie, senatorowie rycerze i szlachta. Spróbujmy całymi rodzinami zebrać się na odwagę przyjścia na roraty.  Nad wieńcem adwentowym pali się świeca zwana roratką – to symbol Matki Bożej. To z Matką Brzemienną oczekujemy i przypominamy sobie, ze życie pod sercem matki jest święte od chwili poczęcia.

Czas adwentu, czas rorat i czas dobroci przypomina nam, że Chrystus przychodzi na ten świat nie po to, aby go potępić, lecz, aby go zbawić. Przypomina, że nasze życie powoli upływa i nie powinniśmy marnować go nie czyniąc tego, do czego nas Bóg powołał. Nie odkładajmy, więc najważniejszych spraw naszego życia na później. Zacznijmy w tym adwencie jeszcze bardziej kochać Chrystusa i nie bać się spotkania z Nim w godzinie, którą tylko On zna.

Drodzy Siostry i Bracia!            

Za wzorem i przyczyną Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela życzymy Wam, radosnego – pośród czuwania i modlitwy – przygotowywania się do zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia. Życzymy utrwalania w Waszych sercach adwentowej postawy, wiernego i wytrwałego przenikania całego Waszego życia cnotami wiary, nadziei i miłości, dzięki którym, gdy ostatecznie przyjdzie Pan, będziemy mogli przywitać Go sercem dziecka, z ufnością zwracającego się do Boga pełnym wewnętrznego ciepła słowem: „Abba” – Ojcze! Zdrowych, szczęśliwych, radosnych, błogosławionych Świąt i całego Nowego Roku 2019.

Tym życzeniom towarzyszy nasza serdeczna modlitwa i kapłańskie błogosławieństwo.

                                                                                                            Ks. Tadeusz Polak – proboszcz
                                                                                                                         Ks. Piotr Staryszak – wikariusz  

_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Adwent 2015r. 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy parafianie!

Czas radosnych świąt Bożego Narodzenia, czas nadziei i pokoju, które przynosi Zbawca świata i odkupiciel człowieka, są poprzedzone pięknym czasem adwentowego czuwania. Światło zapalonych lampionów zwiastuje przychodzącego Jezusa, który jest jedyną i prawdziwą Drogą do Ojca. Zaprośmy, więc naszych krewnych, znajomych i sąsiadów, aby jak najwięcej osób mogło uczestniczyć w tym dziękczynieniu Bogu za dar miłości przychodzącego Dzieciątka Jezus.

W tegoroczny dzień Niepokalanego Poczęcia z woli papieża Franciszka rozpocznie się nadzwyczajny Rok Miłosierdzia, szansa na wielkie łaski dla każdego chrześcijanina. „Spotkanie z tajemnicą Bożego Miłosierdzia będzie okazją do przemiany życia, zawrócenia ze złej drogi, pojednania z Bogiem i w naszych rodzinach, w relacjach sąsiedzkich, w szkole i w pracy”. Myślę, że nie braknie również nikogo z naszej wspólnoty, kto nie skorzystałby z wielkich dobrodziejstw innego Roku Jubileuszu 1050 - lecia chrztu Polski. Ten czas dany nam od Boga to okazja, aby odpowiedzieć na łaski otrzymanego chrztu świętego. A wobec zagrożenia islamem w Europie a może i u nas, czas wyznawać swoja wiarę, świadectwem dobrego życia i umiłowania Boga i Kościoła.

             Wspólnie oczekujemy Narodzenia Dzieciątka Jezus. Z głębi serca ogromnie dziękuję wam za wiarę, uczestnictwo w nabożeństwach, zrozumienie potrzeb kościoła, zrozumienie naszych bliźnich. Wiele w naszej wspólnocie udaje się poprawić, wykonać. Wszystko, co tworzy parafię jej aspekt materialny i duchowy to owoc wysiłku wielu, którzy modlitwą, pracą, troską i ofiarą mają w tym swój udział. Często chciałoby się więcej, ale i musi nas być więcej. I tu pytanie dla wszystkich ilu ma w tym udział? Ilu buduje i dokłada ziarnko do ziarnka, a ilu za plecami tylko przypatruje się? Dobrze, jeśli nie burzą i nie przeszkadzają. Ale to nie zawsze jest prawdą. Powiem szczerze jako proboszcz, jestem dumny z Niedźwiady i jej mieszkańców, z tego, co każdy w niej znaczy i dokłada, aby jeszcze bardziej się rozwijała. Mam tu na myśli i władze samorządowe i radnych wszystkich szczebli i rade sołecką i parafian czynnie współpracujących w polepszaniu wizerunku naszej wsi i parafii. Można powiedzieć tak trzymać. Jest to dobro wspólne, które możemy przekazywać następnym pokoleniom. A i sami cieszyć się, jeśli nasza młodzież i dzieci będą chciały tu zostać i pomnażać otrzymane dziedzictwo. Kiedyś św. Jan od Krzyża napisał „gdzie nie ma miłości daj miłość a otrzymasz miłość” powiem od siebie „daj dobro a otrzymasz dobro”. To się tyczy każdego i do siebie odnoszę też te słowa. Wielu może czuć się rozczarowanych albo zawiedzionych, czasem urażonych, ale trzeba siebie zapytać a ile ja daję do pomnażania wspólnego dobra nie tylko w wymiarze materialnym, ale i duchowym wypełniając swoje obowiązki należycie?

                    Jak co roku zwracam się do Was z serdeczną prośbą o dobrowolne ofiary na utrzymanie organisty, ogrzewania i oświetlenia naszej świątyni, kosztów utrzymania. Pragnę również z całego serca podziękować wszystkim ofiarodawcom, i dobrodziejom, którzy wspierają prowadzone remonty oraz dbają o należyte utrzymanie naszego kościoła. Niech dobry Bóg udziela hojnie swego błogosławieństwa.

                       Z okazji Świąt Bożego Narodzenia składamy wraz z ks. wikariuszem Sebastianem Wszystkim najserdeczniejsze życzenia: bliskiego i serdecznego spotkania z Nowonarodzonym Jezusem. Niech światło zaczerpnięte z betlejemskiej stajenki rozprasza ciemności, a Boże Dziecię przywraca wiarę i wlewa do naszych serc nadzieję, pokój i radość oraz obdarza wszelkimi łaskami w każdym dniu nadchodzącego Nowego 2016 Roku.

                                                            Szczęść Boże! Ks. Tadeusz Polak – Wasz proboszcz.

                                                                                              Ks. Sebastian Knurek – wikariusz.

 __________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Drodzy Parafianie!

            Kolejny rok  już za nami. Rok  walki  o zbawienie  nasze i naszych bliskich. Rok szansy  danej nam  przez Boga.  Nie był to rok łatwy, ponieważ nasza  wiara, wierność Bogu  i Jego  miłości  były  i są  wystawione  na próbę  szczególnie  poprzez różnego rodzaju  ideologie  wkradające się  do naszej  Ojczyzny, do naszych  rodzin i naszych umysłów, całkowicie  sprzeczne  z chrześcijańską  wizją świata  i duchem  Ewangelii Chrystusowej. Gdy wokół nas  mnożą się niepokoje, rozpowszechniane są kłamstwa i wyszukiwane  są błędy ludzi Kościoła, bardzo potrzebna  jest  niezachwiana  wiara  w to, że ponad  tym wszystkim  jest Bóg - miłujący  i łaskawy, który  posyła  nam na ten świat  swego syna  jako Zbawiciela. Nie  lękajmy się  przeciwstawiać  różnym,  sprzecznym nie tylko  ze zdrową  logiką,  ideologiom. Żyjmy  Bożymi przykazaniami, brońmy krzyża , świętości życia i rodziny. Tak wiele rodzin boryka się dziś z problemami braku pracy,  rozłąki, kryzysu czy nawet rozpadu. Niech Święta Rodzina  zawsze będzie  wzorem do naśladowania. Pomagajmy sobie nawzajem szczególnie gdy kogoś dotknie   nieszczęście. W podarowanym przez Boga czasie, minionym roku 2014, wiele wydarzeń  trudnych i radosnych  dokonało się  w naszym życiu. Dziękujemy Panu Bogu za wszystkie otrzymane łaski, za otwartość serca i dobroć  wszystkim  ludziom, prośmy o życie wieczne dla tych, których Pan powołał do siebie. Dziękujemy  rodzinom  naszej parafii, które  przez udział w Eucharystii  w naszym kościele pamiętają, że Bóg powinien być na pierwszym miejscu i  kształtują  serca swoje i swoich  dzieci  by żyły wiarą i  miłością. Dziękujemy lektorom i ministrantom oraz  Radzie  parafialnej, Akcji katolickiej, Grupie Caritas, Przyjaciołom radia Maryja i Via, wszystkim chętnie przychodzącym do pracy, do sprzątania, dekoracji kościoła, przygotowania uroczystości, i wielu innych dzieł. Bóg zapłać za  pomoc i wsparcie!                                                                                             Okres Adwentu i Świąt Bożego Narodzenia, początek Roku liturgicznego, jest dla nas wszystkich bardzo sposobnym czasem, aby wdrażać w swoje życie przesłanie Ewangelii, szczególnie w zakresie wdzięczności za otrzymywane dary codziennego życia, jak i możliwość świadczenia miłosierdzia, wobec tych, których Bóg stawia w naszym życiu. Podobnie jak w minionym roku od pierwszej niedzieli adwentu rozpoczynamy nowy rok duszpasterski pod hasłem Nawróćcie się i wierzcie w Ewangelię. W naszej Parafii pragniemy przekazać poświecone opłatki na stół wigilijny, aby w poczuciu wspólnoty z każdym z Was przełamać się tym symbolem miłości, dobroci i pokoju serca. A z pewnością możemy potwierdzić, że właśnie te słowa dobroć, miłość, pokój serca w naszej Parafii urzeczywistniają się w wielu obszarach pracy duszpasterskiej. Dziękujemy Wam za życzliwość, jaką okazujecie Parafii przyjmując opłatki na tegoroczne Święta. Składając ofiarę na tacę na ogrzewanie i światło w kościele, czy utrzymanie Pana organisty.  Zapraszamy wszystkich do uczestnictwa w Roratach, które odprawiać będziemy w adwencie codziennie od poniedziałku do soboty o godzinie 17:00, tak aby dobrze przygotować się na spotkanie z Panem Jezusem w tajemnicy Wcielenia. Wiele osób w sposób oddany w sprawy Parafii przez cały rok okazuje swoje zaangażowanie materialne jak i duchowe, aby Parafia tętniła dynamizmem wiary. W dalszym ciągu zapraszamy do współpracy, szczególnie tych którym trudno się przemóc w zrozumieniu Kościoła jako dobra wspólnego, jako powodu do chluby, jako własności nas wszystkich, a nie własności kapłanów, czy tylko ich odpowiedzialności za wszystko. W minionym roku w naszej świątyni wykonano kilka prac upiększających kościół. To dzięki Waszej wierze, ofiarności, życzliwości i zrozumieniu. Myślę, że nadal będzie taka współpraca i zrozumienie dla nowych wyzwań czy zmian w wizerunku parafii.                                                                                                                                                           Kończąc ten list  proszę Was trwajcie przy Bogu i Matce Jezusa  Maryi  oraz we  wspólnocie Kościoła. Módlmy się wspólnie w każdą niedzielę na Eucharystii w naszej świątyni o dar  głębokiej wiary dla nas i naszych dzieci. Przed nami w czasie poświątecznym odwiedziny duszpasterskie zwane „kolędą” to czas spotkania w wierze, we wspólnej modlitwie i rozmowie. Kapłan przychodzi do Was w imię Jezusa Chrystusa, nie swoim, z Jego mocą. Wraz z opłatkiem na czas Świąt i Nowy Rok 2015 z serca Wam błogosławimy i zapraszamy do uczestnictwa w życiu Parafii:

                                                                                              Ks. Tadeusz Polak – proboszcz

                                                                                              Ks. Sebastian Knurek - wikariusz

  __________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ty jesteś Bogiem Najwyższym,                                                        Adwent   2013r.

Dzieckiem Matki Najświętszej.

Ty człowiekiem się stałeś,

z zimna, głodu płakałeś,

Ty jak człowiek przychodzisz,

o gościnę nas prosisz.            

A  my na Cię czekając,

w sercach naszych sprzątając,

chcemy przyjąć głodnego,

tak jak Ty zmarzniętego,

Boga, co ludzką ma twarz.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

            Wspólnie oczekujemy Narodzenia Dzieciątka Jezus – Maleńkiej Miłości, która ma moc przemieniać świat. Tylko ona potrafi otwierać nasze serca w taki sposób, że zaczynamy dostrzegać biedę i ubóstwo, brak miłości oraz inne potrzeby w drugim człowieku. Dzięki tej Miłości nie tylko dostrzegamy te wszystkie rzeczy, ale umiemy odpowiadać na nie Miłością, którą Maleńki Jezus wlewa w nasze serca. Dzięki Niemu nasze serca rozszerzają się i pałają chęcią czynienia Jego woli. Czasami przecież potrzeba tak niewiele – dobrego gestu, czułego słowa, żeby podnieść drugiego człowieka z jego niedoli. Z wdzięcznością patrzymy, ile ta Maleńka Miłość zmienia w naszych sercach, ale również widzimy, ile dzieje się za Jej sprawą. Ten rok był dla nas owocny. Przeżyte Misje św. przynoszą owoce łask Bożych. Zaangażowanie w życie religijne, wypełnianie praktyk religijnych, większa wrażliwość na sprawy kościoła, parafii, rodzin się czuje.  Bóg, który jest Miłością, w uroczysty sposób zapewnia nas, że jesteśmy drodzy i cenni w Jego oczach. Boskie Osoby zapraszają nas do udziału w Boskim Życiu Miłości! Największy "dowód" na to, że Wola Boga wobec nas jest właśnie taka (miłosna i zapraszająca do komunii), widoczny jest we Wcieleniu Słowa Przedwiecznego, w Bożym Narodzeniu. Bogu tak bardzo na nas zależy, że aż "zrównuje się" z nami, gdy w Tajemnicy Wcielenia staje się jednym z nas. By zabrać nas ze Sobą i wynieść na Boski poziom życia. Któryś już raz świętujemy Boże Narodzenie. Bóg daje nam czas. A najgłębszy sens czasu danego nam - w tym roku, w przyszłym roku…i w każdym następnym - jest jaki? "Czas jest czekaniem Boga na moją miłość". Choć czasem zawodzimy jako ludzie, Bóg daje czas przemiany, czas łaski. Przepraszam za uchybienia czy zachowania które komuś mogły dokuczyć, czy poczuć się lekceważonym. Dziękuję za wielką wyrozumiałość, szczerą współpracę w dziełach prowadzonych dla dobra i rozwoju naszej parafii. Szeroko otwieram drzwi plebani dla każdego kto pragnie rozmowy, wyjaśnienia, współpracy. Zapraszam do promocji naszego Kościoła, przez troskę o jego żywotność, wiarę, miłość, braterskość i solidarność. W aspekcie materialny o jego wygląd i otoczenie. Dziękuję wszystkim którzy już to robią.                                                                                                                       

Drodzy Siostry i Bracia parafianie! W ten czas adwentowy, przychodzę do Was aby podzielić się opłatkiem – okruchem świętego chleba , symbolem nowonarodzonego Dziecięcia Jezus. Przychodzę jako pasterz aby wraz z Wami oddać hołd Bogu – Człowiekowi. Życzę Wam abyśmy jako jedna wspólnota, odnowiona łaską Misji św. wzrastali w wierności Bogu i Kościołowi. Tak jak pasterze z Betlejem, może z niedowierzaniem a chwilami z lękiem przed nieznanym, podążajmy z odwagą za głosem anielskim, który rozbrzmiewa w nas  wieszcząc światu chwałę Boga na wysokości i pokój ludziom czyniącym dobro na ziemi. “Podnieś rękę Boże Dziecię ! Błogosław Ojczyznę miłą . W dobrych Radach, w dobrym bycie, wspieraj Jej siłę swą siła. Dom nasz i majętność całą i wszystkie wioski z miastami . A słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami”.

                                                                       Ks. Tadeusz Polak - Wasz proboszcz                  

      __________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Boże Narodzenie 2012r.

Drodzy Parafianie, Siostry i Bracia!

Wizyta duszpasterska, tradycyjna „kolęda”, jest okazją do dzielenia się naszą wspólną troską o życie parafialne. Jako Wasi duszpasterze przychodzimy z ewangelicznym przesłaniem: „Zbliżyło się do Was Królestwo Boże, nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. To uniwersalne przesłanie Jezusa, przekazane Jego uczniom, stanowi także dla nas, duszpasterzy, nakaz aktywnego zaangażowania w zwiastowanie ewangelicznego orędzia w każdym Waszym domu. Jest to także przesłanie skierowane do każdego chrześcijanina, który przez chrzest przyjął na siebie obowiązek głoszenia Ewangelii i życia zgodnie z jej duchem. Kolęda to również okazja do rozmowy o naszym życiu parafialnym, rodzinnym, jego problemach, planach, osiągnięciach, współpracy i zaangażowaniu, wyjaśnieniu spraw, zadaniu pytań, które by nas interesowały. Proszę o takie otwarcie i zrozumienie, życzliwe przyjęcie jak i zdrową krytykę.

W bieżącym okresie duszpasterskim przeżywamy Rok Wiary, tj. czas refleksji nad treścią naszej wiary i czas szczególnej troski o pogłębienie jej w naszym życiu. Wśród wielu inicjatyw pastoralnych centralnym wydarzeniem w naszej parafii będą tygodniowe misje parafialne, w ciągu roku głoszone katechezy, których treścią jest nauczanie II Soboru Watykańskiego oraz Katechizmu Kościoła Katolickiego. Ponadto wielorakie nabożeństwa, a nade wszystko Eucharystia i zgłębianie Słowa Bożego będą naszymi stałymi propozycjami duszpasterskimi. Nawet, jeśli są tacy, którzy nie przychodzą regularnie na Mszę świętą niedzielną lub oddalili się od Kościoła, pamiętajcie, że jest Ktoś, Kto Was nieustannie oczekuje, Komu na Was bardzo zależy i Was poszukuje. To nasz Patron Chrystus Król.

Jako duszpasterze zapewniamy Was, że należycie niezmiennie do naszej rodziny parafialnej i dlatego z tęsknotą czekamy na Was w każdą niedzielę. Parafia to wspólnota wspólnot, która na tyle jest żywotna, na ile parafinie angażują w ich aktywność. Zachęcamy do udziału w działalności wspólnot parafialnych. Dla dzieci proponujemy, oprócz katechezy szkolnej, formację liturgiczną: ministrantów i scholii, koła misyjnego czy Szkolnego Koła Caritas. Młodzież zapraszamy do grup duszpasterskich w ramach formacji lektorskiej i KSM. Narzeczonych zapraszamy na spotkania przedmałżeńskie, rozpoczną się takie w miesiącu lutym i marcu. Wszystkich innych zachęcamy do udziału we wspólnotach modlitewnych Żywego Różańca, Akcji Katolickiej, czy Przyjaciół Radia Maryja i Via. Prosimy także o większe zaangażowanie rodziców w religijne wychowanie swoich dzieci, zwłaszcza przystępujących do I Komunii świętej oraz bierzmowania. Polecamy zaangażowanie w działalność parafialnego oddziału Caritas, który niesie pomoc tym którzy w taki czy inny sposób sami nie mogą podołać trudom codzienności, a zwracają się o pomoc do organizacji czy ludzi dobrej woli. Radując się z nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia pragniemy Bogu podziękować, że wszedł w nasze szare codzienne życie, że pragnie nam towarzyszyć w dolach i niedolach, że kocha nas. Dziękujemy Bogu za każde dobro, które dokonuje się w naszych rodzinach i wspólnotach, za każde dobro, które dokonuje się w naszej parafii. Jest wiele powodów do wdzięczności Bogu i ludziom. Każde dobro, które się dokonuje - choćby tak niewidoczne i dyskretne jak pogodne znoszenie cierpienia wraz z Jezusem - buduję naszą wspólnotę parafialną. Jest wiele ofiarności i życzliwości, jest wiele dobra, które z pewnością płynie z wiary i miłości do Boga i Kościoła. Dzięki Waszej ofiarności możemy realizować w parafii różne dzieła i włączać się w dzieła kościoła diecezjalnego, czy powszechnego. Możemy śmiało podejmować działania duszpasterskie licząc na dobre słowo, pomoc i modlitwę. To, co zostało zakupione, zrobione do kościoła, co zostało naprawione czy ulepszone, niewątpliwie jest widoczne, ale nie widoczny, choć najważniejszy jest ten wymiar duchowy Kościoła, który dzięki sakramentom i posłudze duszpasterskiej dokonuje się każdego dnia. Drodzy Parafianie dziękując Bogu za każdy przejaw Waszej życzliwości i hojności, za Waszą wiarę i wspólną modlitwę, pragnę z całego serca złożyć Wam najserdeczniejsze życzenia. Niech Boże Dziecię na nowo uraduje Was swoją obecnością rodząc się w Waszym sercu. Niech swą Boską Dłonią Pobłogosławi Wam i Waszym rodzinom.                                                                                                                                          Ks. Tadeusz Polak -wasz proboszcz

  __________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Drodzy Parafianie !!!                                                                     

            Przed nami kolejne Święta – te najcieplejsze, najradośniejsze, w naszej polskiej tradycji najbardziej rodzinne. Pragnę wraz z Wami zasiąść przy wigilijnym stole, podzielić się z Wami symbolem miłości Boga – opłatkiem, skierować w Waszą stronę najserdeczniejsze życzenia. Życzę Wam, aby ten zbliżający się świąteczny czas został przeżyty w atmosferze zrozumienia, miłości, pojednania i dobroci – pragnę w nim uczestniczyć poprzez dar kapłańskiej modlitwy, którą pragnę objąć całą naszą Wspólnotę Parafialną.                              

            W I Niedzielę Adwentu rozpoczęliśmy rok duszpasterski, którego mottem są słowa: „Kościół naszym domem”. Wszyscy będziemy zgodni, że budowanie Kościoła ma sens tylko wówczas, kiedy wokół niego skupiają się ludzie, którzy w jego sercu odnajdują Chrystusa, choć na co dzień często nie dostrzegają Jego miłości. Dlatego realizację programu: „Kościół naszym domem” rozumiem jako czynienie z naszej wspólnoty parafialnej domu, w którym znajdują się otwarte drzwi dla wszystkich gotowych do poszukiwania sensu i głębi życia. Nie czekam wyłącznie na tych, którzy są ugruntowani w wierze. Wy kochani parafianie zapewne regularnie odnajdujecie ścieżkę do Kościoła i mimo wielu pytań, jakie sobie zadajecie, dostrzegacie ciągle, że warto iść z Chrystusem w Jego Kościele. Prawdą jest również, że wśród nas są i tacy, którzy zatracili sens żywej wiary. Nie możemy ich wytykać palcami czy próbować z nimi walczyć. Ci z nas, którzy w wierze idą za Chrystusem, winni także szukać dróg, by ukazać braciom i siostrom Jezusa jako jedyną szansę dla człowieka. Jeśli chcemy wspólnie czynić Parafię naszym domem, to musimy mieć świadomość, że w tym domu są bardzo różni domownicy. Bądźmy więc wszyscy razem na wspólnej modlitwie, na drogach poszukiwania jeszcze głębszego zjednoczenia z Bogiem, oraz na drogach wspólnego umacniania się i budowania Kościoła.               Już dziś proszę Was, aby drzwi Waszych domów i mieszkań były otwarte podczas wizyty duszpasterskiej. Jeśli komuś wyznaczony termin nie będzie pasował, to proszę o osobiste przyjście i umówienie się w innym czasie. Niech wspólnie spędzone chwile będą przede wszystkim okazją do zacieśnienia wzajemnych relacji, wyjaśnienia sobie nurtujących problemów, czy przekazania rzetelnych informacji co do spraw parafialnych, naszego udziału w różnych aspektach życia rodziny parafialnej jaką wspólnie tworzymy. Wspólnie dołóżmy starań, aby dzień kolędy był świętowaniem wniesienia do Waszych Rodzin Bożego  Błogosławieństwa.

     List ten jest też podziękowaniem za atmosferę, zrozumienie, życzliwość i wszelką pomoc – tak modlitewną, jak i materialną – okazywaną przez Was w minionym czasie. Nie zmarnowaliśmy tego roku. Choć wielu chciałoby aby zrobiono coś więcej albo co innego. Proszę mi wierzyć, że dzięki waszej współpracy zawsze idziemy do przodu. I jak każdy coś dołoży dobrego, tego co buduje atmosferę życzliwości i zaufania to parafia, kościół i jego otoczenie będzie coraz piękniejsze i zadbane. Bardzo mi na tym zależy i sam w tym będę brał udział. Pragnę skierować moje kapłańskie „Bóg zapłać” grupie szczególnie aktywnych Parafian, bez których fachowości i pomocy i ofiary materialnej niewiele by zrobiono.  Dziękuje również i tym co zawsze dokładają łyżkę dziegciu, aby sprawy szły lepiej. Jeśli tylko myślą o dobru wspólnym wszystkich, chwała im za to. A sądy i opinie niesprawiedliwe Bóg niech osądzi i „nagrodzi”. Ja wszystkim którzy czują się zawiedzeni, czy niedocenieni mówię przepraszam! Dziękując za wszelkie przejawy zrozumienia i ofiarności pozdrawiam kapłańskim. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus !!!

                                                                                                Ks. Tadeusz Polak

                                                                                                       Proboszcz.

 __________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Podsumownie kolędy 2010

Wizyta duszpasterska jest wyznaniem naszej wiary i jedności Kościoła, jest także pytaniem o naszą wiarę, o jej praktykowanie  w codzienności, o nasze świadectwo życia Jezusem Bogiem w naszych domach, w naszym cierpieniu i codziennych troskach. W tym roku rozpoczęliśmy kolędowanie we wtorek po świętach odwiedzając 430 domów razem z Łupinami w 7 domach nas nie przyjęto. Na terenie parafii jest 544 rodziny w 437 domach. Razem wszystkich mieszkańców jest w parafii 2165.

          Z obserwacji wynika, że znaczna większość parafian, czeka na tę wizytę, przygotowuje się, traktuje ją jako przeżycie duchowe. Daje to nam kapłanom dużo radości w takim posługiwaniu. Za to z serca Wam dziękujemy. Oczywiście jest to dla nas czas trudny, nie wiemy z jakim przyjęciem się spotkamy; są ludzie obojętni, poranieni, z pretensjami, niektórzy czekający aby wygarnąć księdzu bo jest to dobra okazja. Są też sytuacje, gdzie odczuwamy, iż w domach źle się dzieje, odczuwamy spięcie i zakłamanie, samotność starszych ludzi, pomimo tego, że mieszkają z rodziną lub obok dzieci mają swoje domy. Czasem w domach jest problem z nadużywaniem alkoholu. To zawsze boli.

           Kolęda duszpasterska przede wszystkim ma służyć błogosławieństwu Bożemu, które przynosi do domu kapłan. Ideałem byłoby, gdyby rodziny były w komplecie. Dla wielu z nich jest to jedyny moment wspólnej modlitwy w ciągu roku. Dla dzieci okazja, żeby widzieć ojca, mamę mówiącą wspólnie Ojcze nasz. W wielu rodzinach, udaje się porozmawiać o sprawach wiary, wbrew wszystkiemu macie wiele pytań, wątpliwości. Nie zawsze jest odwaga, aby zapytać. Na pewno istnieje problem znajomości swojej wiary, nauczania Kościoła, zasad jakimi katolicy mają żyć na co dzień.

        Nie pogłębiamy swojej wiary, dlatego traktujemy ją często jako margines naszego życia, swoisty dodatek – czasami miły i sympatyczny jak w Boże Narodzenie, w I Komunia św. czy inne uroczystości domowe – a często jako ciężar, kiedy trzeba iść na niedzielną Mszę św., pomodlić się, żyć według Bożych przykazań. W wielu domach, prawie we wszystkich jest Pismo św., ale czy jest jest ono czytane? Nasza wiara bez Pisma św., bez czytania Go nie istnieje. Św. Hieronim mówił: «Nieznajomość Pisma Świętego, jest nieznajomością Chrystusa». Prosimy Was, dołóżcie starań, aby to zmienić w swoim życiu i życiu Waszych rodzin.

Zostawialiśmy w wielu domach  książeczki z propozycjami roku duszpasterskiego "W komunii z Bogiem" warto do nich zaglądnąć, poczytać pomyśleć jak i co można udoskonalić, bo to i dla nas kapłanów wezwanie do większej pracy i gorliwszego spełniania obowiązków.

      Kolejna sprawa, na którą trzeba zwrócić uwagę, wiąże się z poprzednią. Większość informacji o Kościele, wierze, czerpiemy z prasy, telewizji, są to informacje powierzchowne, i często nie rzetelne. Dlatego wiedza nasza na wiele tematów moralnych, dotyczących życia Kościoła, prawd wiary jest zafałszowana i nie do końca prawdziwa. Trzeba nam sięgać do prasy katolickiej, do dobrej książki religijnej, do Katechizmu Kościoła Katolickiego. Trzeba szukać odpowiedzi na nasze pytania, czy to w rozmowie w konfesjonale, lub kancelarii parafialnej. Okazją do pogłębiania swej wiary są rekolekcje, w których tak naprawdę uczestniczy zbyt mało parafian. Taką okazję stwarzają również grupy parafialne, gdzie można pogłębić swoją formację. swobodnie zadawać pytania, dyskutować. Potrzebna jest jednak dobra wola i chęć aby zrobić krok do przodu.  Owocem słabej wiary,  traktowania jej marginalnie, jest to, że dzieci i młodzież podobnie podchodzą do tych spraw. Pojawiają się potem problemy, że młodzi nie idą do kościoła, albo jak idą to stoją na polu lub na parkingu przed kościołem, czasem uciekają z kolędy, nie chodzą do spowiedzi, nie chcą się przygotowywać do sakramentu Bierzmowania. Przypominamy iż w naszej parafii jak i w całej diecezji przygotowanie do Bierzmowania rozpoczyna się od zakończenia VI klasy szkoły podstawowej, młodzież dostaje swój indeks, gdzie odnotowywane są spotkania formacyjne, wypisane oceny z każdego semestru nauki religii w szkole, comiesięczne spowiedzi, praktyki religijne, udział w grupach duszpasterskich, czytelnictwo prasy religijnej. Dostrzegamy także, o czym też sami mówicie – że są problemy w małżeństwach, wyjazdy za granicę niszczą relacje małżeńskie, rodzinne, że stwarzają podejrzenia dotyczące wierności. Pojawia się problem niedojrzałości nie tylko w parafii ale w całości społeczeństwa  młodych ludzi do podjęcia życia małżeńskiego i rodzinnego. Istnieje problem bycia dobrym ojcem, mężem, żoną, matką i niedojrzałości do małżeń